Sen yoksun madem hatıran da olmasın artık... hayalin, kokun, sesin...hersey tek tek silinsin.
Bu kadar nefret ediyorsan benden kalmasın bende tek bir anın.
Kader diyordun ya hep, elinden her geleni yapsaydin ve yine olmasaydı kader derdim, ama değilmiş işte bu hikayeyi kendin yazdın. Ve kendi yazdığın mutsuz sona beni de inanmak zorunda bıraktın. Beni hala seviyor olma ihtimalinden nefret ediyorum... Gözümde böylesine büyüttügum o ruh ikizim dediğim adamın böylesine korkak ve güçsüz olduğunu kabullenmek zoruma gidiyor. Dayanması en kolay duygu sevmiyor olman. Sevgin bitti ve gittin. Sevgin bitti ve mücadelen de bitti. Sevgin bitti ve özlemin de bitti. Ben bir hiçim artık evet. Bunu kabullenmek inan seviyor olma ihtimalin kadar acıtmıyor beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder